Niektórzy użytkownicy chcieliby mieć możliwość korzystania z katalogów własnych opracowanych przez kolegę i przekazywania własnych katalogów innym. Kilkakrotnie zwracano się do nas o opracowanie procedur importu i eksportu katalogów własnych. Uznaliśmy jednak, że operacje takie wykonywane są stosunkowo rzadko, więc opracowywanie specjalnych mechanizmów nie jest konieczne. Dodatkowym argumentem przeciw tworzeniu takich mechanizmów jest fakt, że katalogi mogą być pokaźnych rozmiarów (KNR nr 2-02 zajmuje blisko 2 MB na dysku, a katalogi własne często powstają na bazie kopii katalogów z grupy Katalogi norm) i mógłby być kłopot z przesyłaniem ich e mailem. Z drugiej natomiast strony przekazanie własnego katalogu innemu użytkownikowi Normy nie powinno sprawiać żadnego kłopotu nawet początkującemu użytkownikowi komputera.

 

Aby wytłumaczyć sposób przekazywania katalogów muszę najpierw opisać strukturę danych katalogowych na dysku. Jeżeli podczas instalacji programu nie dokonano modyfikacji standardowego ustawienia ścieżek, to program jest zainstalowany w folderze Program Files \ Athenasoft \ Norma Pro (lub Norma Standard). Wewnątrz folderu Norma ... znajduje się między innymi folder KAT. Jak łatwo się domyślić, w nim umieszczone zostały wszystkie katalogi, w tym również katalogi własne. Każdy z katalogów mieści się w osobnym folderze, którego nazwa odpowiada zazwyczaj numerowi katalogu. Katalog KNR nr 2-02 mieści się w folderze 2-02, KNR-W nr 2-02 w folderze 2w02 itd. Są jednak wyjątki od tej zasady. Na przykład katalogi TZKNBK (popularnie zwane PKZ-ami) mieszczą się w folderach oznaczonych z-1, z-2 i tak dalej. W każdej jednak sytuacji nazwa folderu wiąże się z nazwą lub numerem katalogu. Podobnie jest też z katalogami własnymi.

 

Rys.1. Fragment okna programu Mój komputer z folderami katalogów norm

 

Na przykład foldery:

 

Rys.2. Foldery zawierające dane katalogów własnych

 

zawierają katalogi:

 

Rys.3. Fragment okna wyboru katalogów w programie Norma

 

Jak widać tytuł folderu zawierającego katalog własny składa się z trzech części:

  1. wyróżnika : kat_wl_
  2. numeru kolejnego nadawanego przez Normę
  3. nazwy, która jest pozbawioną spacji i myślników podstawą wyceny danego katalogu. I tu UWAGA! : należy pamiętać, że folder jest tworzony w momencie tworzenia nowego katalogu własnego i późniejsza zmiana nazwy katalogu nie wpłynie na nazwę folderu.

 

Mając przedstawioną wiedzę możemy przystąpić do przekazania katalogu koledze.

W tym celu sprawdzamy w spisie katalogów w grupie Katalogi własne jaka jest dokładna nazwa (Podstawa wyceny) naszego katalogu. Następnie wchodzimy np. programem Mój komputer do folderu Program Files \ Athenasoft \ Norma (Pro lub Standard) \ KAT i odszukujemy folder z potrzebnym nam katalogiem. Załóżmy, że chcemy użyczyć katalogu KNR-Ww 2-20. Musimy wybrać folder kat_wl_KNRWw220. Gdybyśmy takiego folderu nie znaleźli, to znaczyłoby, że w którymś momencie zmieniliśmy nazwę katalogu. To jednak tylko niewielki kłopot. Wyszukujemy folder o podobnej nazwie, wchodzimy do niego i otwieramy notatnikiem plik z rozszerzeniem *.kat. W pierwszym wierszu tego pliku znajdzie się wiersz kat_wl_2_KNRWw220$KNR-Ww 2-20$zsc [www xxx 2006] zawierający następujące informacje: nazwę folderu, podstawę wyceny i tytuł katalogu rozdzielone znakami ‘$’. Gdy uznamy, że to jest ten katalog, o który nam chodzi, zamykamy plik, wychodzimy z folderu, zaznaczamy folder i kopiujemy go na dyskietkę, płytkę lub do pendrive’a. Gdy objętość folderu jest duża możemy go skompresować za pomocą programu FilZip lub jakiegokolwiek innego. Poddanie folderu kompresji jest też wskazane wówczas, gdy chcemy przesłać go pocztą elektroniczną.

 

Gdy nasz kontrahent otrzyma taki folder, musi go skopiować do swojego folderu ...\Norma\KAT (oczywiście jeżeli był skompresowany, należy go przedtem zdekompresować).

Teraz trzeba włączyć Normę, wejść w okno wyboru katalogów, przejść do grupy Katalogi własne (lub wybranej w niej podgrupy), włączyć możliwość edycji ikoną: i za pomocą ikony: wywołać okno odzysku katalogów Wstaw katalog. W oknie tym musimy zaznaczyć hasło Pokazane tylko katalogi nieużywane (usunięte).

 

Rys.4. Okno zawierające nazwy usuniętych katalogów

 

Gdybyśmy tego hasła nie zaznaczyli, to w oknie pokazana byłaby lista wszystkich katalogów, które znajdują się na dysku, a tak program pokazuje jedynie te, które są fizycznie na dysku, a których nie ma w spisie. Gdy teraz zaznaczymy potrzebny nam katalog i potwierdzimy OK, to katalog zostanie dołączony do spisu i od tej pory będzie można z niego w pełni korzystać. Opisana wyżej metoda pozwala przenosić katalogi własne pomiędzy dowolnymi wersjami Normy Pro i Normy Standard. Nie można jej niestety zastosować do Normy 3.

 

Muszę jeszcze wspomnieć o pewnym niebezpieczeństwie. Jeżeli katalog został utworzony jako kopia katalogu firmowego (dostarczanego razem z programem) to może się zdarzyć, że jest zaszyfrowany. Wówczas może być czytany jedynie przez tę samą wersję Normy; czyli użytkownik posiadający wersję starszą nie da rady go odczytać. W takiej sytuacji pozostaje jedynie przekazać, te pozycje, które zostały przez nas zmodyfikowane w formie kosztorysu. Nasz kontrahent będzie musiał z nich utworzyć swój katalog własny przez wybór z menu Pozycja, hasła Wstaw do katalogu. Przy tej metodzie należy pamiętać, że kosztorysy zapisane w formacie *.kst nie są czytane przez starsze wersje programu niż ta, w której zostały utworzone. W takim przypadku można przekazać kosztorys za pośrednictwem formatu *.ath.