Poniższy artykuł opracowano w oparciu o stan prawny obowiązujący w momencie powstania tego artykułu.
Redakcja nie gwarantuje aktualności tekstu w okresie późniejszym, jak również nie ponosi odpowiedzialności za ew. stosowanie się do zawartych w nim zaleceń.
Projekt typowy budynku[1] jednorodzinnego to najczęściej wybierany typ dokumentacji. Inwestor sięga po gotowy projekt głównie ze względów ekonomicznych.
Wśród Inwestorów najliczniejszą grupę stanowią rodziny z dziećmi, są jednak
również rodziny wielopokoleniowe, rodziny bezdzietne, osoby samotne.
Wybór projektu domu zazwyczaj jest poprzedzony zakupem działki, która powinna spełniać wymagania lokalizacyjne Inwestora. Należy zwrócić również uwagę na sąsiedztwo, w szczególności na działalność, mogącą zakłócić preferowany sposób użytkowania domu (sklepy, usługi, zakłady produkcyjne lub przemysłowe itp.).
Funkcja mieszkalna często nie jest jedyną. Dom bywa również miejscem
wykonywania pracy zawodowej, co doskonale odzwierciedlają miejscowe plany
zagospodarowania, pozwalające na przeznaczenie części powierzchni na usługi.
Wybór domu rozpoczyna się od przejrzenia szerokiej oferty dostępnej na rynku.
Natychmiast uzyskuje się dostęp do wizualizacji, ukazującej dom w przestrzeni
(wśród zieleni i innych detali, elewacji, rzutów z rozkładem pomieszczeń i
możliwą aranżacją).
Dobra forma graficzna opracowań utrudnia często racjonalne spojrzenie na
merytoryczną zawartość opracowania i korelację z potrzebami Inwestora.
Wybór projektu należałoby rozpocząć od analizy potrzeb, upodobań (w tym
estetycznych) oraz możliwości finansowych.
Do systematyzacji i korekty przemyśleń warto zaprosić architekta.
Na decyzję powinny mieć wpływ następujące czynniki:
Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (lub decyzja o
warunkach zabudowy) są podstawowym dokumentem, określającym graniczne parametry
domu, m.in. maksymalną powierzchnię (poprzez wskazanie maksymalnej powierzchni
zabudowy, minimalnej powierzchni biologicznie czynnej, czyli wolnej od zabudowy
powierzchni parceli, wskaźnika intensywności zabudowy), wysokość, usytuowanie na
działce. Zalecenia mogą dotyczyć nawet kolorystyki, geometrii dachu, szerokości
elewacji frontowej, ilości kondygnacji itp.
Zapoznanie się z miejscowym planem zagospodarowania lub wystąpienie o decyzję o
warunkach zabudowy jest możliwe jeszcze przed nabyciem działki: nie jest
konieczne wykazanie się prawem do dysponowania nieruchomością - zaleca się
doinformowanie się przed kupnem działki.
Następne czynniki są uzależnione ściśle od wymagań i potrzeb Inwestora.
Zwraca się uwagę na określenie na wstępie możliwości finansowych Inwestora.
Zalety projektu gotowego
Niewygórowana cena, nawet z uwzględnieniem kosztów adaptacji projektu i dopasowania go do potrzeb gospodarzy, jest znacznie niższa niż za projekt indywidualny.
Wady projektu gotowego
Zazwyczaj gotowy projekt nie spełnia wszystkich oczekiwań Inwestora i wymaga adaptacji.
Bardzo częstym przykładem dyskwalifikującym zakupioną dokumentację jest m.in.
niezgodność wysokości kalenicy, kąta nachylenia z wymaganiami planu.
Projekt typowy jest zazwyczaj opracowywany dla najostrzejszych warunków
klimatycznych.
Jeśli Inwestor planujący inwestycję w łagodniejszych warunkach chciałby
uzyskać oszczędności, należałoby wykonać adaptację projektu w branży
konstrukcyjnej, przeliczając poszczególne elementy dla zmniejszonych wartości
obciążeń.
Projekt zamawiany indywidualnie jest wykonywany dla konkretnych warunków
klimatycznych: odpowiedniej strefy wiatrowej, śniegowej, przemarzania oraz dla
określonych badaniami geotechnicznymi warunków gruntowych.
Projekt indywidualny jest wykonywany dla określonej sytuacji geologicznej,
określonej w dokumentacji geotechnicznej. Wymiary fundamentów są w nim obliczane
dla gruntów o konkretnych właściwościach, w tym dla konkretnych warunków
wilgotnościowych.
W projekcie typowym warunki gruntowe nie są znane, zatem konstruktor oblicza
wymiary fundamentów, zakładając, że nośność podłoża nie może być mniejsza niż
podana w projekcie określona wartość. W trakcie adaptacji projektu do określonej
konkretnej sytuacji projektant adaptujący powinien obliczyć rzeczywistą nośność
gruntu, jak również sprawdzić, czy sposób posadowienia (np. fundamenty
bezpośrednie) jest właściwy dla zabezpieczenia budynku przed wodą i wilgocią.
Czasem okazuje się, że dla konkretnych warunków gruntowych wskazany jest inny
sposób posadowienia.
Na przykład:
Budynek mieszkalny jednorodzinny;
Ilość kondygnacji naziemnych - 1
Lokalizacja: okolice Grodziska Mazowieckiego
Opis warunków na działce - obserwacje naoczne:
Rozróżnia się następujące stany gruntu ze względu na zagęszczenie (PN-86/B-02480):
Trzecim ważnym parametrem gruntów niespoistych jest stopień wilgotności
oznaczany symbolem Sr – określa stosunek objętości wody w gruncie do objętości
porów.
Do fundamentowania najlepsze są grunty wilgotne (0,4 < Sr ≤ 0,8).
Natomiast grunty nawodnione (0,8 < Sr ≤ 1) nie są korzystne, ponieważ mają małą
nośność, skrajnym przypadkiem jest tzw. ”kurzawka”, a w przypadku zamarznięcia
wody mogą zwiększać swoją objętość.
Z całą pewnością można stwierdzić, że budynek został posadowiony na gruncie
nawodnionym.
Zgodnie z zaleceniem projektanta należało wykonać badania gruntu. Przed
przystąpieniem do fundamentowania powinno się zweryfikować projekt posadowienia
budynku w zależności od warunków gruntowych określonych w wykopie przez
uprawnionego specjalistę.
Główną przyczyną występującego stanu technicznego jest brak przystosowania
projektu typowego do warunków miejscowych gruntowo-wodnych.
[1]
https://ladnydom.pl/budowa/1,108843,17243547,
Projekt_gotowy__wady_i_zalety.html