Poniższy artykuł opracowano w oparciu o stan prawny obowiązujący w momencie powstania tego artykułu.
Redakcja nie gwarantuje aktualności tekstu w okresie późniejszym, jak również nie ponosi odpowiedzialności za ew. stosowanie się do zawartych w nim zaleceń.
W pierwszym tegorocznym numerze Buduj z Głową, w artykule pt. "W
podziemnym kręgu" mogliśmy zapoznać się z urządzeniami służącymi do
lokalizacji elementów uzbrojenia podziemnego. Z ich pomocą niestraszne nam
wykopy, cięcie betonu i asfaltu bez uszkodzenia podziemnej infrastruktury.
Tym razem zajmiemy się lokalizatorami, dzięki którym "przenikniemy" przez
ściany, sufity i podłogi. Bo ileż to razy zastanawialiśmy się, czy wiercąc w
ścianie otwór pod przysłowiową "szafkę", za chwilę nie pozbawimy prądu
całego mieszkania. Nie zaskoczą nas również pustki powietrzne, instalacje
wodociągowe w ścianach i ogrzewanie podłogowe. Z kolei, jeżeli nie chcemy
trafić w pręt zbrojeniowy lub chcemy znać jego "kondycję" i rozkład siatki
zbrojeniowej, użyjemy urządzeń, o których za chwilę będzie mowa. Tytułowe
"Nie niszcz" oznacza nie tyle szkody, których moglibyśmy dokonać, wykonując
prace budowlane, co metody nieniszczące stosowane w diagnostyce obiektów
budowlanych.
Metody nieniszczące przydatne w diagnostyce obiektów budowlanych możemy podzielić na dwie zasadnicze grupy: metody oceny wytrzymałości i jej zmienności w czasie oraz metody oceny innych cech niż wytrzymałość. Nas będzie interesowała ta druga grupa. W niej mamy dalszy podział na metody:
W dwóch pierwszych grupach stosowane są metody akustyczne, radiologiczne,
elektromagnetyczne i elektryczne. Skupimy się przede wszystkim na tych, które w
sposób skuteczny przyczynią się do lokalizacji "przedmiotów" znajdujących się w
ścianie lub pod podłogą.
Do tego celu najczęściej wykorzystywane są metody elektromagnetyczne.
Wykorzystują one zjawisko rozchodzenia się w przestrzeni pola
elektromagnetycznego, powstającego w wyniku wzajemnego indukowania się energii
elektrycznej i magnetycznej. W trakcie rozchodzenia się energii
elektromagnetycznej jej część jest tracona. W zależności od właściwości ośrodka
następują różne straty energetyczne, pozwalające na określenie cech badanego
materiału. Metody magnetyczne, zwane są metodami prądów wirowych i określają
zmiany pola magnetycznego, a więc skalę indukujących się w przewodniku prądów,
na podstawie których dokonuje się interpretacji pomiaru. Podczas badań z
zastosowaniem metody wiroprądowej, prąd przemienny, który płynie przez cewkę,
powoduje powstanie zmiennego pola elektromagnetycznego zarówno wewnątrz cewki,
jak i wokół niej. Cewki w sondzie są okresowo ładowane przez impulsy prądowe i
tym samym generują pole magnetyczne. Na powierzchni dowolnego materiału
przewodzącego prąd elektryczny, który jest w polu magnetycznym, wytwarzane są
prądy wirowe. Prądy wirowe indukują pole magnetyczne o kierunku przeciwnym, a
powstała zmiana napięcia wykorzystana jest do pomiarów.
Detektory działające w oparciu o indukcję prądów wirowych służą między innymi
do lokalizacji zbrojenia, a także lokalizowania punktu środkowego między
prętami, szacowania średnicy pręta, czy grubości otuliny. Wyróżniamy detektory
zbrojenia mierzące pole magnetyczne oraz multidetektory, działające na zasadzie
prądów wirowych oraz radaru. Dzięki połączeniu technologii radaru i indukcji,
multidetektor rozróżnia automatycznie materiały ferromagnetyczne i
nieferromagnetyczne, jak również takie materiały jak drewno, PVC, przewody
elektryczne lub pustki powietrzne. Przy użyciu nowoczesnych przyrządów
pomiarowych zaprojektowanych do określania lokalizacji i pomiaru betonu
zbrojeniowego uzyskujemy doskonały zasięg i dokładność wykrywania. Praca w
trybie lokalizacji wykrywa położenie i kierunek zbrojenia, mierząc średnicę
pręta i głębokość osłony.
Czyli w skrócie, wykorzystując specjalistyczne detektory możemy:
Wśród dostępnych na rynku lokalizatorów znajdują się urządzenia proste,
jak i przyrządy specjalistyczne. Dlatego przed podjęciem decyzji o zakupie/
użyciu konkretnego urządzenia, powinniśmy zastanowić się, w jakich wyżej
wymienionych sytuacjach chcemy go użyć. Czy wystarczy nam prosty lokalizator
przebiegu przewodów pod napięciem, czy potrzebne będą urządzenia do obrazowania
3D. Czy interesuje nas np. zgrubna ocena rozkładu zbrojenia w konstrukcji, czy
potrzebujemy wskazania z milimetrową dokładnością. Wybór spory, a i ceny od
kilkuset złotych po kilkanaście/ kilkadziesiąt tysięcy złotych.
Specjalistyczne przyrządy do pomiaru grubości otuliny umożliwiają precyzyjny
pomiar oraz oszacowanie średnicy prętów zbrojeniowych. Przyrządy wyposażone w
głowice pomiarowe umożliwiają wykrycie i lokalizację elementów stalowych do
głębokości ok. 20 cm oraz pomiar grubości otuliny do głębokości ok. 15 cm.
Zakres grubości pręta może wynosić od 6 do 50 mm. W zależności od przyrządu i
głębokości pomiaru, dokładność lokalizacji może wynieść od +/-1 mm, +/- 3 mm do
+/-5 mm, a minimalna odległość pomiędzy dwoma sąsiednimi obiektami powinna
wynosić 30÷40 mm. Lokalizacja, pomiar prętów zbrojeniowych i ich średnic,
odległość między sąsiednimi prętami – najczęściej są wyświetlane w czasie
rzeczywistym, mogą też być zapisywane do pamięci urządzenia i podlegać dalszej
obróbce. Opcjonalnie, urządzenia mogą być wyposażone w głowice do pomiarów w
miejscach znacznego zagęszczenia zbrojenia oraz w sondy umożliwiające ocenę
stanu korozji stali. Mogą być wyposażone w odłączane kołowe wózki skanujące,
przedłużacze teleskopowe, dzięki którym gromadzenie danych na podłogach lub
obszarach nad głową jest bardziej wydajne i mniej męczące. Dostępne funkcje
skanowania krzyżowego 2D umożliwiają łączenie skanów liniowych na osi X i Y w
jedną reprezentację pierwszej i drugiej warstwy prętów zbrojeniowych.
Wyświetlane są szczegóły pokrycia, średnicy pręta i siły sygnału. Można
dostosować wzmocnienie i przesunięcie siły sygnału, aby zdefiniować określone
cechy (np. umożliwienie wyświetlania tylko pierwszej warstwy prętów
zbrojeniowych). Aby szybko wyróżnić obszary budzące obawy, można przypisać na
ekranie kolory wskazujące parametry pokrywy i średnicy pręta.
Czujnik wiroprądowy jest specjalnie zaprojektowany tak, aby reagował na
zewnętrzną powierzchnię przedmiotu metalowego, pozwala również urządzeniu
zlokalizować zarówno metale kolorowe, jak i metale nieżelazne w betonie. Na
prawidłowość odczytu nie wpływają małe cząstki metalu w betonie, ani fakt czy
beton jest świeży czy utwardzony, mokry czy suchy. W ten sposób można znaleźć
nie tylko stalowe pręty zbrojeniowe, ale również cięgna, rury miedziane, rury
instalacyjne i inne. Zastosowane technologie mikroprocesorowe regulują sygnał z
czujnika, poprawiając dokładność wyników, i czynią urządzenie bardziej
niezawodnym. W pełni zintegrowane oprogramowanie pozwala na przechowywanie
danych w pamięci urządzenia lub przesyłanie ich (przez port USB, RS-232 lub
bezprzewodowo) do komputera i dalszą obróbkę.
Dokładną lokalizację zbrojenia można również uzyskać używając georadarów (GPR).
Posłużą nam one do wysokorozdzielczego skanowania i analizy obiektów betonowych
w czasie rzeczywistym i pozwalają zajrzeć w głąb betonowej struktury. Metoda
georadarowa oparta jest na emitowaniu w głąb badanego ośrodka fal radiowych oraz
rejestracji ich odbić od warstw charakteryzujących się różnymi właściwościami
dielektrycznymi. Najpowszechniejszy radar impulsowy emituje sygnał
elektromagnetyczny w zakresie częstotliwości od 10 MHz do 4 GHz. Dobór
częstotliwości anteny zależy od wymaganej głębokości penetracji. Im większa
częstotliwość tym większe tłumienie energii, dlatego w razie potrzeby zbadania
warstw głębokich, bądź o silnej przewodności (zawilgoconych, zbrojonych)
konieczne jest zastosowanie georadaru o niższej częstotliwości. Jednocześnie
należy mieć na uwadze, że niższa częstotliwość anteny wiąże się z uzyskaniem
obrazu o słabej rozdzielczości pionowej.
Za pomocą georadaru możemy badać infrastrukturę podpowierzchniową, mierzyć
grubość poszczególnych warstw konstrukcji, lokalizować zbrojenie, pustki,
miejsca zawilgocone. Zasadniczym problemem, na jaki można napotkać podczas
badania, jest brak możliwości pomiaru w konstrukcji o gęstej siatce
zbrojeniowej. Następuje wówczas załamanie promieni padających, uniemożliwiając
penetrację tego, co znajduje się poniżej. Możemy to pokonać, stosując podwójną
polaryzację anten, która umożliwia optymalne wykrywanie zarówno pierwszego, jak
i głębszych poziomów prętów zbrojeniowych.
Wśród dostępnych georadarów mamy radary szerokopasmowe, pracujące z
kilkunastoma/ kilkudziesięcioma antenami jednocześnie i generujące sygnał
pokrywający częstotliwości od 0,2 do 4 GHz z określonym krokiem lub z wymiennymi
antenami dla określonych częstotliwości. Mamy też możliwość zastosowania sondy
zintegrowanej (anteny GPR z układem cewek indukcyjnych) do dodatkowej detekcji
zbrojenia metodą elektromagnetyczną. Urządzenia te najczęściej posiadają
wbudowany, automatyczny, laserowy system dokładnego pozycjonowania. Mogą być
wyposażone w odłączane kołowe wózki skanujące oraz przedłużacze teleskopowe. Ich
wymiary i masa (ok. 2,5 kg) sprawiają, że posługiwanie się nimi nie jest tak
męczące.
Obecne georadary umożliwiają analizę struktur i ich właściwości w formacie 3D
oraz mogą prezentować dane w rozszerzonej rzeczywistości. Maksymalny zakres
głębokości dla betonu może wynieść 80 cm.
Nowoczesne georadary wraz z profesjonalnym oprogramowaniem dają nam możliwość
łączenia wielu skanów w widoki wielkopowierzchniowe do celów prezentacji
wizualnej (widoki w 2D i 3D). Pozwalają oceniać i wizualizować powierzchnie do
maksymalnych rozmiarów około 45 x 45 m. Dane możemy zapisywać w formatach
graficznych i cadowskich. Zastosowane oprogramowanie pozwala na analizę
zbrojenia lub grubości warstwy betonu wraz ze statystyką i protokołami oceny.
Może posłużyć przy odbiorach prac budowlanych, weryfikacji zbrojenia oraz
kontroli jakości widoków wielkopowierzchniowych. Pozwala na ocenę otuliny
betonowej na dużych powierzchniach, aby wykryć miejsca, gdzie głębokość pokrycia
jest niewystarczająca (w celu przeprowadzenia prac naprawczych). Może tworzyć
dokładny model 3D obejmujący wszystko, co rzeczywiście znajduje się w
konstrukcji betonowej, i pozwala na zintegrowanie tego modelu z platformą BIM,
aby umożliwić bardziej wydajne, dokładne i efektywne kosztowo zaplanowanie prac
w ramach wsparcia projektowania, odnawiania lub rozbudowy istniejących
konstrukcji.
W pracy instalatora/ elektryka niezbędnym może być lokalizator umożliwiający:
Lokalizatory najczęściej wyposażone są w automatyczną kalibrację, która
pozwala dostosować urządzenie do różnych powierzchni natychmiast po włączeniu.
Obsługę dodatkowo ułatwiają sygnał dźwiękowy oraz sygnały wizualne i
podświetlany wyświetlacz.
Przed zakupem/ użyciem powinniśmy zapoznać się z informacjami o możliwościach
wykrywania konkretnych materiałów oraz maksymalnymi głębokościami, na których
mogą się znaleźć. Np. wykrywane metale żelazne (do 100 mm), metale nieżelazne
(do 100 mm), przewody miedziane pod prądem (do 50 mm), drewno (do 20 mm) itd. Są
to najczęściej urządzenia mniej skomplikowane, tańsze i w związku z tym
zapewniające mniejszą dokładność "wyszukiwania" niewidocznych obiektów, ale w
wielu przypadkach o wystarczających parametrach.
Dla każdego coś innego .